Ieder mens heeft emoties, maar soms heeft het een functie in het leven gehad om emoties niet te voelen. En dan is het de kunst om dat langzaam weer een beetje toe te staan. Mensen zijn hier vaak bang voor. ‘Stel nou dat ik zo boos word dat ik de hele boel in elkaar timmer?’ Samen met de cliënt heb ik het dan over reguleren en doceren van emoties. Door te kijken wat er allemaal zit tussen geen emotie en uit je dak gaan en hoe je dat kunt voelen en ervaren in je lijf, verbaal en non-verbaal. Het gaat erom dat mensen zich hier bewust van worden en op basis daarvan een keuze kunnen maken.

Als psychomotorisch therapeut (PMT) bij GGZ Rivierduinen zet ik oefeningen en bewegen in als therapievorm. Cliënten met psychiatrische klachten leren zich hierbij bewust te worden hoe ze dingen doen. En te voelen – door hun eigen lichaamssignalen te herkennen – welke emoties situaties bij hen oproepen. Ik maak vaak gebruik van een oefening waarbij cliënten op schuine banken omhoog moeten lopen en het is aan hen om te bepalen hoe hoog ze willen gaan. Zo’n beslissing kun je met je hoofd nemen, maar ook op basis van je gevoel. Samen bespreken we de lichaamssignalen die tijdens de oefening ervaren worden.

Ik geef individuele en groepstherapie aan cliënten van de poli’s Jong en Volwassenen in Leiden. Vaak hebben we het over hoe om te gaan met spanning, emotieregulatie, een negatief lichaams- of zelfbeeld of zelfs een depressie. In de veiligheid van onze gymzaal oefenen we met situaties en emoties, waarbij ik altijd de vertaalslag naar buiten maak. Naar praktische dingen thuis, op school of op het werk. Ik zeg altijd: de echte therapie vindt eigenlijk plaats tussen twee sessies. Negen van de tien keer oefenen we met grenzen leren aangeven. Ik ben dan ook supertrots wanneer ik hoor dat een cliënt thuis voor zichzelf heeft durven opkomen. Door bijvoorbeeld tegen een kennis die langs wilde komen te zeggen dat zijn bezoekje niet uitkomt. 

Eén ochtend in de week loop ik samen met cliënten hard in het Leidse Hout. Iedereen bedenkt en loopt dan zijn eigen programma. Cliënten voelen zich na het lopen meestal beter en positiever dan daarvoor. Naast dat bewegen belangrijk en gezond is, biedt deze activiteit cliënten ook regelmaat.

Ik werk al 32 jaar als PMT’er bij Rivierduinen en ik vind dit nog steeds de leukste baan van de wereld. Bewegen en actief bezig zijn met mensen houdt je scherp en vraagt veel creativiteit. Ik vind het heel fijn om naast cliënten te staan en te kijken: hoe kan ik helpen om je een klein beetje gelukkiger te voelen? Zolang ik dit werk fysiek nog kan blijven doen, ga ik door.

In mijn vrije tijd ben ik ook sportief. Ik roei en ben voorzitter van de Leidse roeivereniging Die Leythe. Deze vereniging heeft een fantastisch jaar achter de rug: drie leden deden mee aan de Olympische Spelen en zorgden voor twee gouden en één zilveren medaille. Uiteraard was ik erbij in Parijs. Een prachtige en unieke ervaring!

Talitha van Haasteren, Psychomotorisch therapeut.
Polikliniek Jong en Volwassenen in Leiden.