Van psychose tot suïcidaliteit. In 2022 kwamen bij de crisisdienst van GGZ Rivierduinen 5.600 meldingen binnen over mensen met acute psychische nood. Vaak bellen verwijzers, zoals huisartsen, ambulancemedewerkers, politie en ziekenhuizen. De crisisdienst zorgde vervolgens dat de mensen die urgent hulp nodig hadden, snel beoordeeld werden.

‘Psychiatrische crises zijn van alle tijden. De crisisdienst ook; we zijn er 24/7 en voor alle inwoners van ons verzorgingsgebied.’ Maykel Michiels, manager bij de crisisdienst en psychiater, en de adviseur zorgontwikkeling, zien hun werk wel steeds meebewegen met maatschappelijke veranderingen. ‘Het aantal meldingen en beoordelingen neemt ieder jaar toe. De krapte op de arbeidsmarkt ook. Dat vraagt om slimme bedrijfsvoering, zodat we kwalitatief goede zorg kunnen blijven leveren’, vertelt onze adviseur.

De crisisdienst in cijfers

In 2022 ontving de meldkamer van de crisisdienst 5.600 meldingen over mensen met acute psychische nood. Hiervan werden 4.200 mensen door de crisisdienst beoordeeld. Ongeveer 80 procent van de aanmeldingen had zo’n hoge urgentie dat de persoon binnen vier uur gezien moest worden. ‘Die afspraak hebben we waargemaakt’, weet onze zorgontwikkeling adviseur. ‘Slechts zeventien procent van alle beoordelingen leidde tot een opname in een kliniek van Rivierduinen. De rest van de mensen kon thuis behandeld en begeleid worden. Een op de vijf patiënten kreeg na hun beoordeling door de crisisdienst geen vervolgzorg bij Rivierduinen. Bijvoorbeeld omdat mensen andere zorg nodig hadden of al ergens anders zorg kregen.’

Het team

‘We leveren al deze zorg met een relatief klein team’, geeft Maykel aan. ‘Per dienst werkt één triagist – die de urgentie bepaalt van de hulpvragen – samen met twee sociaal psychiatrisch verpleegkundigen en arts-assistenten. In de nacht werkt maar één koppel. Dat verbaast onze ketenpartners soms. Zij verwachten een groot team, omdat ons werkgebied zich uitstrekt van De Zilk tot Schoonhoven.’ Om de kwaliteit van zorg zo goed mogelijk te borgen, is er dag en nacht een psychiater aanwezig. Maykel: ‘Zo zorgen we voor tijdige zorg en kwaliteit van zorg.’

Mooi voorbeeld

De crisisdienst beoordeelt samen met de zorgverlener welke zorg nodig is. Maykel: ‘Laatst belde een ambulanceverpleegkundige voor overleg over een persoon met onbegrepen gedrag. Die zei toen: “Volgens mij heeft deze persoon niet acuut hulp nodig. Ik heb hem eerder gezien in eenzelfde situatie en toen is hij ook thuisgebleven. Morgen komt het wijkteam psychiatrie langs en ik denk dat hij daarop kan wachten, hoe denken jullie daarover?” Daar word ik blij van. Het helpt ons namelijk bij een gezamenlijk belang: goede zorg voor de patiënt en daarbij onze eigen verantwoordelijkheid te nemen. Daarbij zijn mensen meestal beter af in hun vertrouwde omgeving – als dat veilig kan.’

Continu verbeteren

De samenwerking met ketenpartners wordt nog elke dag beter. ‘We krijgen steeds meer inzicht in wat we van elkaar nodig hebben’, legt onze collega uit. ‘Zo hoorden we van ambulancepersoneel dat ze graag meer houvast hebben. Daarom organiseerden we vorig jaar een symposium over acute ggz voor medewerkers van ambulancediensten. Ook de huisartsenposten en politie deden mee. Het was geweldig om elkaar op deze manier te ontmoeten. In de nabije toekomst zal het Integraal Zorgakkoord ons nieuwe kansen en uitdagingen geven, maar daar denken we nu al met onze ketenpartners over na.’

We erkennen dat de acute psychiatrie altijd in beweging is. En waar beweging is, is wrijving. Maykel: ‘Soms lopen de gemoederen hoog op als een casus niet loopt zoals we willen. Dat komt omdat we allemaal hart voor goede zorg hebben en tijdsdruk voelen om zoveel mogelijk mensen te helpen.’ We zien ook hierin wel een positieve ontwikkeling. ‘Door met ketenpartners te evalueren en verbeterpunten meteen op hoger niveau op te pakken, worden de zorg en samenwerking elke dag een beetje beter.’