‘Elke vrouw moet dun zijn.’ ‘Ook ik maakte tijdens mijn pubertijd kennis met dit stigma. Door dit slankheidsideaal gingen mijn vriendinnen en ik ons bezighouden met de vraag hoe je toch slank kunt blijven terwijl je als puber gewoon lekker wilt snaaien. De druk die op meisjes wordt gelegd, vooral op social media, vormden de basis voor mijn latere interesse in eetstoornissen. Hoe gaan mensen met deze druk om en hoe kan dit uitmonden in een eetprobleem waaraan je zelfs kunt overlijden?’

Bij polikliniek Jong van Eetstoornissen Ursula – onderdeel van GGZ Rivierduinen – is mijn werk als basispsycholoog heel breed en divers. Ik voer de gesprekken met jongeren als ze bij ons binnenkomen, draai verschillende groepsbehandelingen én ik behandel jongeren individueel.  Daarnaast doe ik onderzoek naar onderliggende factoren van de eetstoornis, zoals persoonlijkheidsstoornissen, hechtingsproblematiek, ADHD en autisme.

Bij eetstoornissen denken mensen snel aan meisjes met anorexia of boulimia. Maar de meest voorkomende eetstoornis in Nederland is de eetbuistoornis. Deze oogt minder gevaarlijk waardoor kinderen en ouders niet zo snel naar hun huisarts stappen. Terwijl jongeren er conditioneel wel slecht aan toe kunnen zijn en lichamelijke beperkingen ervaren. Vaak blijft het bij afspraken met diëtisten omdat het gaat om overgewicht in plaats van ondergewicht.

Bij Eetstoornissen Ursula behandelen we jongeren met een eetbuistoornis. Iedere maandagochtend komt een groep bij elkaar en bouwen we toe naar een gezond eetpatroon van zes eetmomenten per dag. Met een normaal ontbijt en lunch zodat ze niet gaan ‘hongeren’, want we weten dat fysieke honger juist de eerste trigger is voor een eetbui. Als psycholoog praat ik met de jongeren over hun negatieve gedachtes en gevoelens over eten. ‘Hoe komt het dat je je zo voelt en zijn de gedachten die tot dat gevoel leiden terecht? Daarbij gaat het over het herkennen van de patronen in hun gedachtes en hoe ze zichzelf kunnen uitdagen om hier anders mee om te gaan. De jongeren in de groep zijn tussen de 14 en 20 jaar en heel gemotiveerd om hun eigen gedrag te veranderen. Al schuiven eens per maand ook de ouders aan, de verantwoordelijkheid om het eigen gedrag te veranderen leggen we vooral bij de jongeren zelf neer. Ouders zien we als de zijwieltjes waar jongeren altijd op terug kunnen vallen.

Het unieke van dit werk is de manier waarop jongeren mij toelaten in hun leven en dingen durven te delen. Ik mag ze op weg helpen en het inspireert me hoe mooi ze daarna groeien en weer opbloeien! Omgekeerd voel ik ook de waardering vanuit de jongeren en hun ouders.

Na de middelbare school ben ik internationale politiek gaan studeren. Ik wilde ergens het verschil in maken en iets voor mensen betekenen. Maar al snel besefte ik dat de politiek op grootschalig niveau wel veel voor mensen kan betekenen, maar dat je directe invloed niet zo zichtbaar is. Daarom ben ik psychologie als tweede bachelor gaan doen. Na een afstudeerstage bij de polikliniek Volwassenen van Rivierduinen in Lisse ben ik – ruim twee jaar geleden – begonnen als psycholoog bij het leuke jeugdteam van Eetstoornissen Ursula. Over een jaar hoop ik mijn opleiding tot kind- en jeugdpsycholoog af te ronden waarna ik aan het werk kan als regiebehandelaar. Ik kijk uit naar deze nieuwe rol.

Lotte Hoogeterp, Psycholoog.
Eetstoornissen Ursula Polikliniek Jong in Leiden (TOPGGz).