Jongeren die in behandeling zijn bij GGZ Rivierduinen en in een crisis belanden, kunnen op adem komen bij de acute dagbehandeling Jong (ADB). Het vaste programma geeft structuur in hun dag en brengt ze in contact met andere jongeren.

ADB Jong is voor 12- tot 18-jarigen die door psychische problemen zo vastlopen in het dagelijks leven dat ze zich steeds verder terugtrekken. Ze gaan niet meer naar school, spreken niet meer met vrienden af en komen liever hun slaapkamer niet meer uit. ‘Het is dan belangrijk om snel in actie te komen, zodat de crisis niet verergert’, vertelt ambulant psychiatrisch verpleegkundige Linda van Essen. ‘Jongeren kunnen daarom snel bij ons starten, ADB Jong heeft geen wachtlijst.’

Samen een groep

Zes weken lang komen de jongeren vier ochtenden naar de poli voor therapie, ontspanning en gesprekken met elkaar. Ze volgen creatieve therapie, psychomotorische therapie en muziektherapie. Het doel van de behandeling is om de jongeren uit de crisis te begeleiden. De sessies zijn extra, boven op de behandeling die ze als cliënt al volgen bij Rivierduinen.  

De kracht van ADB Jong is het samenzijn met jongeren met vergelijkbare problemen. In hun omgeving voelen ze zich vaak een buitenbeentje, bij de ADB vormen de jongeren samen een groep. Dat ervaart ook Denise (16). ‘Normaal vind ik contact met andere jongeren spannend, maar hier heeft iedereen dat probleem. De groep nam me meteen op, het voelde vertrouwd. Hier gaat contact maken vanzelf.’

Haakjes voor een gesprek

‘Zodra jonge mensen in een groep zijn, gebeurt er van alles’, legt psychiatrisch verpleegkundige Linda Zuidgeest uit. ‘Ze zijn heel puur in hun reacties: ze vinden iets stom, spannend, leuk of moeilijk. Dat spreken ze uit of je kunt het opmaken uit hun lichaamstaal. En dan heb je een mooi haakje om in gesprek te gaan.’

Jongere voorop

De ADB is meer dan alleen therapie. ‘Voor of na de therapie doen we een spelletje en praten we met elkaar’, vertelt Linda van Essen. ‘Echt alle gespreksonderwerpen komen dan voorbij. Van hoe je aan een hobby komt tot hoe je je identiteit accepteert. Naast alle goede gesprekken lachen we ook heel veel. Humor is enorm belangrijk.’

Positiviteit staat voorop bij de ADB, vervolgt ze. ‘Ouders kijken vaak naar wat níét lukt, zoals opstaan, naar school gaan, contact maken met vrienden. Maar wij leggen juist de nadruk op wat de jongere allemaal bereikt. In korte tijd bouwen we een sterke vertrouwensband op. Ouders worden natuurlijk bij de behandeling betrokken. Zo krijgen zelf ook begeleiding en zijn ze bij de intake, het voortgangsgesprek en eindgesprek aanwezig. Maar als we bepaalde zorgen met ouders willen bespreken, gaan we éérst met de jongere om tafel. Dan overleggen we samen hoe we die zorgen met de ouders kunnen bespreken.’

Emmer vol complimenten

Na zes weken ADB is het tijd voor de jongere om afscheid te nemen. ‘We zien steeds weer hoe ontzettend veel ze in zes weken kunnen bereiken’, zegt Linda van Essen. ‘Veel van de jongeren willen helemaal niet weg, maar er is voldoende veranderd om weer verder te kunnen bouwen. Het is belangrijk dat ze hun herstelproces in een andere omgeving voortzetten. Vergelijk het maar met een koude motor die is warmgedraaid. Die auto moet niet stil blijven staan.’

Met psychiatrische thuisbehandeling (PT) helpt de ADB de jongeren zo goed mogelijk op weg met passende vervolgondersteuning. ‘We lopen langere tijd met een jongere mee, om praktische zaken te helpen organiseren’, zegt Linda van Essen. ‘Hierbij werken we intensief samen met therapeuten en psychologen van de poli en gaan we ook in gesprek met de zorgcoördinator op school. Wat is er mogelijk om de jongere goed te laten landen? Zijn er vakken die nog even kunnen wachten? In welk tempo kan de jongere opbouwen? Bij de eindevaluatie met de jongeren en hun ouders kijken we samen terug op alles wat ze bereikt hebben de afgelopen weken. Zo vertrekken ze met een emmer vol positieve ervaringen en complimenten.’